ผมฝันว่าผมจะต้องหางานที่มีรายได้สูงทำ งานที่ทำรายได้ให้กับผมแบบไม่อดตายและช่วยเหลือทางบ้านได้ แต่ไม่ใช่งานที่ทำให้ตายก็อยู่แค่นี้ รอวันตำแหน่งว่างเพื่อเข้าแทนที่

แต่คุณรู้ไหม ราชการน่ะตำแหน่งหายาก ถ้าคนเก่าไม่ตายหรือไม่ลาออกไป อย่าหวังว่าจะเข้ามาแทนที่ได้เลย แล้วหากมีตำแหน่งว่างจริง คนก็แย่งใช้เส้นสายกันทั้งนั้น 1 ตำแหน่งแต่คู่แข่งคุณหลักหมื่นหลักพัน ถ้าไม่เส้นหนาจริง ไม่มีวันได้เข้ามา ผมก็เป็นหนึ่งในอีกหลายร้อยหลายพันคน ที่ไม่เคยลิ้มรสชาติของตำแหน่งเหล่านั้นมากว่า 3 ปี

สุดท้ายก็เริ่มท้อ เข้าปีที่ 4 เพื่อคนเดิมมันไม่ทิ้งผมตามสัญญา (เพราะผมให้มันช่วยเรื่องงานตลอด และดูเหมือนเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวในหลายคนที่ตอบรับการร้องขอของผม) มันมีลู่ทางให้ ผมก็ขอบคุณมันเลี้ยงเหล้ามันสนับสนุนมันและไม่เคยลืมบุญคุณของมัน กลับมองดูตัวเองว่า ผมไม่เก่งเท่ามันแต่ผมจะขวนขวายพัฒนาตัวเองให้เก่งให้จงได้ เพื่อนมันบอกว่าเพื่อนของลูกพี่มันต้องการคน ให้ผมลองไปสมัครตามนี้ๆ แต่เพื่อนมันลืมไปว่ามันไม่ได้บอกชื่อลูกพี่มัน

บริษัทที่ผมจะเข้าไปสมัครอยู่ชั้น 4 ของอาคารสูงกว่าร้อยชั้นแถวรัชดาฯ ผมขึ้นตึกไปพร้อมกับฝูงพนักงาน office หลายร้อยคนที่แออัดกันเข้าทำงานในตึกนี้ เดินเข้าไปเห็น office โล่งๆ มองเห็นคนแค่ 3-4 คน บอกเค้าไปว่ามาสมัครงาน เค้าก็เดินเอาใบสมัครมาให้กรอกแล้วก็รอกว่าชั่วโมง แล้วก็มีคนมาเรียกให้เข้าไปสัมภาษณ์ ผมคิดในใจว่าดีจังสมัครแล้วได้สัมภาษณ์เลย ปกติเจอแต่ให้เขียนทิ้งไว้ก่อนแล้วค่อยเรียกตัวอีกครั้ง

การสร้างความสุขทางใจ

หรือนี่คืองานที่ผมใฝ่ฝัน แม้ว่าสภาพสำนักงานอาจดูโล่งคล้ายอยู่คนเดียว แต่น่าจะของจริง เพราะตึกหรูขนาดนี้ไม่ใช่ขี้ๆ แน่นอนมันคืองานที่มีรายได้สูงอย่างที่ผมหวังไว้แน่นอน แต่น่าแปลกมีผมคนเดียวที่มาสมัคร ปกติบริษัทขนาดนี้น่าจะมีหลายคนที่รู้ข่าว หรือเค้าไม่ได้ประกาศลงสื่อ แต่ผมก็รู้มาจากเพื่อนอีกทีไม่ได้ดูตามสื่อเลย

เข้าสัมภาษณ์ต้องประกบผู้อำนวยการ และหัวหน้างานเลย เหมือนโดนรุมสอบสัมภาษณ์ แต่ผมเตรียมตัวมาดี และสกิลก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่ไม่แย่มากนักสำหรับสาย IT (ผมจบมาทาง Information System โปรแกรมและ Web ไม่ได้เก่งด้าน IT แต่พอทำได้เพราะซึมซับจากเพื่อนๆ ที่เป็น IT กันทั้งห้องในตอนเรียน) ผมคิดว่าผมทำได้ พวกซ่อม Support เดินระบบ ที่สำคัญเค้าเลือกผมเพราะจะให้ผมมาพัฒนาเว็บองค์กรรวมทั้งข้อมูล information ต่างๆ ที่มันยังหละหลวม ความสามารถผม เหมาะกับการจัดการปัญหาเหล่านั้นเป็นที่สุด

แน่ที่สุด ที่นี่เป็นงานที่มีรายได้สูงแน่ๆ เพราะเค้าเสนอเงินเดือนให้ผมมากกว่าเป็น 2 เท่าจากที่เก่า (ถ้าผมทำได้) หากผมพร้อมและยอมรับผมสามารถเริ่มงานได้ทันทีที่พร้อม ก่อนเดินออกเค้าถามว่ารู้ข่าวการสมัครงานที่ไหนเพราะเค้าไม่ได้ลงสื่อ ผมเลยบอกว่ารู้จักเพื่อนอีกที และเพื่อนก็รู้มาจากเพื่อนของหัวหน้าเค้าอีกที ก็เลยถึงบางอ้อ เพราะ 1 ในหัวหน้างาน(แต่ต่างแผนก)ในวันสัมภาษณ์นั้น คือเพื่อนของหัวหน้าของเพื่อนผมนั่นเอง คราวนี้ผมอาจใช้เส้นสายทางหัวหน้าเพื่อน หรือด้วยความสามารถของผมเอง หรือด้วยเพราะเค้าต้องการคนเข้ามาทำงาน อันนี้ผมก็เดาไม่ถูก

ผมกลับไปคุยเรื่องงานใหม่กับหัวหน้าผมและผู้อำนวยการก็เรียกผมเข้าพบ ท่านแสดงความรู้สึกเสียใจและตัดพ้อเล็กๆ รวมทั้งสิ่งที่ท่านบอกว่าถ้าอยู่ต่อก็อาจจะได้ตำแหน่ง นี่ก็กำลังมองหาให้อยู่ลองตัดสินใจดีๆ เพราะความสามารถของผมเป็นแบบเฉพาะทาง อนาคตอาจมีความจำเป็นแต่ตอนนี้ยังไม่มีตำแหน่ง ผมคิดๆ ดูก็จริงอย่างที่ท่านบอก แต่ผมก็รออยู่กว่า 3 ปี แม้ดวงชะตาที่ผมอ่านในหนังสือพิมพ์จะบอกว่าผมเหมาะกับงานราชการ แต่พอเอาเข้าจริงผมว่าไม่เหมาะถ้ามันคับแก้วและโตไม่ได้อยู่แบบนี้

ผมมองเห็นพี่ที่ทำงานสมัยแรกๆ ปัจจุบันแกก็มีลูกจนลูกโตเกินวัยทำงานไปแล้ว แต่แกก็ยังคงเป็นแค่ลูกจ้างชั่วคราว หรือตำแหน่งอื่นๆ ที่ผ่านเข้าผ่านออกสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปหลายต่อหลายรุ่นในระยะเวลา 3 ปีมานี้ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะเจริญรุ่งเรือง ผมกราบลาผู้อำนวยการที่ให้ความเอ็นดู แกยังบอกถ้าไม่ไหวก็กลับมา ผมแอบน้ำตาซึม ที่ผ่านมาไม่เคยมีหัวหน้าที่จริงใจกับผมแบบนี้ ส่วนใหญ่จะชิงลาออกไปก่อนผมทุกรายไม่ก็ลำเอียงไม่สนับสนุนลูกน้อง แต่ท่านนี้ไม่เหมือนกัน ผมอาจเดาว่าท่านคนออกจากตำแหน่งยากเลยไม่ชิงลาออกไปก่อนผมกระมัง

ผมเดินออกมาด้วยหัวใจลีบๆ หวังว่าจะไปโตในที่ใหม่ เริ่มงานที่ใหม่ด้วยหัวใจพองโตอีกครั้ง เป็นงานที่ผมทำได้ดี ทักษะทางโปรแกรมการจัดการเอกสารผมมีความรู้บ้างและมันทำให้ผมเพิ่มศักยภาพมากขึ้นในการทำงานที่ยากขึ้น แม้บางครั้งจะต้องวุ่ยวายกับเอกสารหลายอย่าง แต่ก็สนุก หัวหน้างานรักและดูเหมือนจะเอ็นดูผมเพราะช่วยงานได้หลายเรื่อง เพื่อนร่วมงานก็รักใครเพราะส่วนใหญ่จะเป็นพี่ๆ ผมเด็กสุดในนั้น ผู้อำนวยการก็ใจดี มีจัดเที่ยวประจำปีกันบ่อยๆ พนักงานก็แนบแน่น คนน้อยแต่ทำงานยาก ทุกคนมีศักยภาพเกินตัว

ผมมองดูองค์กรนี้เห็นภาพคนที่เป็นเหมือนหัวเรือและมันสมอง จัดการงานที่ใหญ่กว่า มีความรับผิดชอบมากมาย มันเป็นไปได้ ทุกคนมีอนาคตที่ก้าวหน้า อัตราเงินเดือนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผมได้โบนัสมากสุดในปีไหนจำไม่ได้กว่า 10 เดือน (มันอาจเป็นเงินเล็กน้อยระดับพนักงาน แต่มันยิ่งใหญ่สำหรับผม) หรือที่นี่มันจะเป็นจริงอย่างที่ผมคิด

หรือนี่คือ งานที่มีรายได้สูงและมั่นคง อย่างที่ทุกคนไฝ่หา และที่ผมรอคอยมาตลอด